Dynamometer

Veel vermogens zijn objectief meetbaar en op basis van de meetwaarden te beoordelen. Bij sportprestaties geldt bijvoorbeeld in veel disciplines van de atletiek het motto hoger, sneller, verder. De apparaten die worden gebruikt om de behaalde tijden en afstanden tijdens trainingen en wedstrijden te meten, zijn in principe ook vermogensmeters. In veel gebieden hebben vermogenswaarden echter betrekking op energie die per tijdseenheid wordt geleverd of verbruikt. Bij de verschillende energievormen, zoals warmte-energie, mechanische energie of elektrische energie, worden verschillende grootheden gebruikt om het vermogen te bepalen.

Het mechanisch vermogen wordt bepaald door de per tijdseenheid verrichte arbeid: P = W / t
Het warmtevermogen wordt bepaald door de per tijdseenheid afgegeven hoeveelheid warmte: P = Q / t
Het elektrische vermogen wordt bij gelijkstroom bepaald als het product van spanning en stroomsterkte: P = U x I

De verschillende vermogens kunnen echter allemaal in watt worden uitgedrukt en met elkaar worden vergeleken. Daarbij komt één watt overeen met één joule per seconde of één newtonmeter per seconde. Het warmtevermogen van verwarmings- of koelinstallaties is belangrijk om ervoor te zorgen dat bepaalde media voldoende kunnen worden verwarmd of gekoeld. Het mechanisch vermogen wordt daarentegen vaak vermeld voor voertuigen of machines om hun geschiktheid voor bepaalde toepassingen vast te stellen of te vergelijken. In de volgende secties wordt specifiek ingegaan op vermogensmeters voor elektrische installaties en apparaten.

Met een geschikte vermogensmeter kunnen de vermogensgegevens van elektrische netwerken en verbruikers voor verschillende doeleinden worden vastgelegd. Of het nu gaat om particuliere huishoudens, openbare gebouwen, ziekenhuizen of industriële bedrijven, vermogensmeters maken het mogelijk om de vermogensspecificaties van netbeheerders en apparaatfabrikanten te controleren. Veelvoorkomende toepassingen zijn ook metingen om het verbruik voor facturerings- of optimalisatiedoeleinden vast te stellen en metingen om de oorzaken van storingen in elektrische installaties te identificeren.

Actief vermogen, blindvermogen en schijnvermogen
Bij elektrische vermogensspecificaties moet worden opgemerkt dat bij wisselstroom onderscheid moet worden gemaakt tussen actief vermogen, blindvermogen en schijnvermogen. Het actieve vermogen P is het vermogen dat door de leverancier aan het verbruikspunt wordt geleverd en daar wordt omgezet. Het blindvermogen Q ontstaat door faseverschuiving tussen spanning en stroom. Het treedt op bij inductieve en capacitieve verbruikers en zorgt ervoor dat delen van het vermogen niet door de verbruiker kunnen worden benut. Om het te onderscheiden van het actieve vermogen kunnen de waarden voor het blindvermogen in de eenheid voltampère reactief (Var) worden opgegeven. Het schijnvermogen S bestaat uit actief vermogen en blindvermogen. Het kan worden uitgedrukt in voltampère (VA) om het te onderscheiden van het actieve vermogen en is altijd groter dan of gelijk aan het actieve vermogen. Het schijnvermogen moet worden meegenomen bij het ontwerp van leidingen en componenten. Voor de juiste toewijzing van de vastgestelde meetwaarden is het handig als de vermogensmeter de waarden voor het blindvermogen in Var en de waarden voor het schijnvermogen in VA weergeeft.

Meting van het vermogen aan elektrische aandrijvingen (vaststelling van verliezen)
De vermogensspecificatie op het typeplaatje van een machine beschrijft het afgegeven mechanische vermogen. De vermogensafgifte is door onvermijdelijke verliezen, zoals wrijving, altijd lager dan het door de machine opgenomen elektrische vermogen. De verhouding tussen het afgegeven mechanische vermogen en het opgenomen elektrische vermogen wordt het rendement genoemd. Bij ontbrekende of te lage vermogensafgifte, bijvoorbeeld bij te lage snelheid, te trage beweging of te lage doorstroming, kan met een geschikte elektrische vermogensmeter worden vastgesteld of de voedingsspanning voldoende is. Daarnaast kan worden gemeten of de benodigde spanningen en stroomsterktes op de aansluitingen en leidingen aanwezig zijn. Op basis van de meetresultaten is het mogelijk om elektrische storingsbronnen te identificeren of uit te sluiten. In het kader van condition monitoring kunnen door regelmatige metingen met een elektrische vermogensmeter afwijkingen in het stroomverbruik van machines duidelijk worden vastgesteld. Een toename van het stroomverbruik van een machine is een duidelijke aanwijzing voor veranderde bedrijfsomstandigheden, bijvoorbeeld door slijtage van machinedelen, lekkages of extra wrijvingsverliezen, en moet altijd aanleiding geven tot onderzoek naar de oorzaak.

Herkennen van besparingspotentieel in een- of driefasige stroomnetten
Het verminderen van het energieverbruik en het optimaal benutten van energie helpt niet alleen om kosten te verlagen. Vaak lonen financiële investeringen al na relatief korte tijd. Het verminderen van het energieverbruik draagt echter ook bij aan het behoud van hulpbronnen en het verzachten van negatieve effecten op het lokale en wereldwijde klimaat. Daarom ondersteunt de federale overheid via het Bundesamt für Wirtschaft und Ausfuhrkontrolle (BAFA) energieadvies bij kleine en middelgrote bedrijven door tot 80 procent van de advieskosten te vergoeden. Ook zonder gespecialiseerde energiedeskundige kunnen met een vermogensmeter de vermogenswaarden van individuele machines of complexe installaties over langere tijdsperioden worden vastgelegd en geëvalueerd. Vaak kunnen door de analyse van de meetgegevens besparingsmogelijkheden worden ontdekt en vervolgens concreet worden onderzocht. De effectiviteit van genomen maatregelen om energie te besparen kan worden gecontroleerd door middel van vergelijkende metingen.

De eisen aan een vermogensmeter verschillen afhankelijk van het toepassingsgebied. Om het meest geschikte apparaat voor de beoogde doeleinden te vinden, moeten de volgende vragen worden beantwoord voordat u een apparaat kiest:

- Moet de vermogensmeter stationair worden geïnstalleerd of voor mobiele metingen worden gebruikt?
- Moet slechts één fase worden gemeten of meerdere fasen tegelijk?
- Moet de stroomsterkte direct of indirect worden gemeten?
- Moet de vermogensmeter worden gebruikt als stroommeter?
- Welke meetfrequentie is nodig?
- Moeten langetermijnmetingen met een datalogger gedetailleerd worden vastgelegd?
- Welke gegevensinterfaces moet de vermogensmeter hebben?
- Is een hoge IP-beschermingsgraad vereist?
- Is een kalibratiecertificaat nodig?

Mobiel of stationair gebruik
Voor de automatische besturing van productielijnen kunnen elektrische vermogensgegevens op belangrijke plaatsen worden vastgelegd met een stationaire vermogensmeter en worden doorgegeven voor besturing of evaluatie. Een stationaire vermogensmeter wordt meestal vast in de installatie ingebouwd en meet continu de stroomsterkte en de spanning tijdens de werking van de installatie. Aangezien de gegevens via interfaces direct worden doorgegeven, hebben de apparaten ter plaatse vaak geen display om de waarden weer te geven. Mobiele vermogensmeters zijn daarentegen ontworpen voor incidentele metingen op verschillende plaatsen en zijn voorzien van een display- en bedieningspaneel waaraan de meetkabels en stroomtangen worden aangesloten.

Vermogensmeter met directe stroommeting
Om vermogensgegevens te verkrijgen, moet de vermogensmeter stroom en spanning meten. Omdat de directe spanningsmeting parallel aan de verbruiker plaatsvindt, kan de verbruiker gebruiksklaar blijven. Bij de directe stroommeting moet de vermogensmeter echter in serie met de verbruiker worden aangesloten en moet het stroomcircuit worden onderbroken. De directe stroommeting is geschikt als het onderbreken van het stroomcircuit geen probleem is of als een stationaire vermogensmeter vast in een installatie wordt ingebouwd. Voor eindverbruikers met een randaardestekker of CEE-stekker zijn er speciale vermogensmeters met een stekker en koppeling, waarin de stekker van de eindverbruiker eenvoudig kan worden gestoken. In tegenstelling tot de indirecte meting kan een dergelijke vermogensmeter de individuele geleiders meten zonder dat de kabel hoeft te worden gesplitst.

Vermogensmeter met indirecte stroommeting
Een vermogensmeter die geschikt is voor indirecte stroommeting is uitgerust met ten minste één stroomtang of Rogowskispiraal, die de te meten elektrische leiding moet omringen. De meting vindt inductief plaats. Stroomtang en Rogowskispiraal verschillen al qua uiterlijk. Een stroomtang is stijf en kan overal goed worden gebruikt waar de stroomvoerende geleiders van een machine of installatie goed toegankelijk zijn. Stroomtangen worden vaak gebruikt voor metingen wanneer de stromen die de vermogensmeter moet meten relatief laag zijn. Stroomtangen kunnen meestal tot maximaal 1200 A per fase worden gebruikt. Door de starre constructie zijn stroomtangen minder geschikt voor gebruik in verdeelkasten en schakelkasten. Hier worden vermogensmeters met flexibele Rogowskispiralen gebruikt. Deze stroombanden zijn uitstekend geschikt voor vermogensmetingen waarbij de ruimte voor stroomtangen niet voldoende is. Bovendien zijn de spiralen geschikt voor aanzienlijk hogere stromen per fase. Zo kunnen Rogowskispiralen nauwkeurig stromen tot 10.000 A meten.

De indirecte meting heeft ten opzichte van de directe meting het voordeel dat de voedingskabel niet op de vermogensmeter hoeft te worden aangesloten. De meting kan dus worden uitgevoerd zonder onderbreking van productie- of bedrijfsprocessen, omdat de voedingskabels niet hoeven te worden gesplitst en de installatie niet hoeft te worden stilgelegd. Bovendien hoeft er in de vermogensmeter geen grote geleiderdoorsnede te worden gebruikt om hogere stromen te meten. Hierdoor is het voor de gebruiker vaak praktischer om voor mobiele metingen een vermogensmeter met indirecte stroommeting te gebruiken.

Vermogensmeter als stroommeter voor het vastleggen van het energieverbruik
Een vermogensmeter kan ook worden gebruikt als teller voor het vastleggen van de geleverde elektrische energie. Ook de meters die op het overdrachtspunt tussen energieleverancier en eindklant worden gebruikt, zijn vermogensmeters. Voor factureringsdoeleinden wordt het geleverde vermogen door de vermogensmeter vermenigvuldigd met de tijdseenheid. Voor gebruik als meter zijn er zowel geijkte vermogensmeters als modellen die niet geijkt kunnen worden. Voordat u een apparaat voor verbruiksmeting aanschaft, moet u zeker weten of voor het beoogde gebruik een geijkte vermogensmeter vereist is.

Meetfrequenties bij de vermogensmeter
Een eenvoudige vermogensmeter heeft een meetfrequentie van ca. 1 Hertz. Een dergelijke vermogensmeter is voldoende als alleen eenvoudige vermogensgegevens moeten worden geregistreerd. Als bijvoorbeeld inschakelstromen nauwkeurig moeten worden geregistreerd, is een vermogensmeter met een aanzienlijk hogere meetfrequentie vereist. Omdat de hoge inschakelstroom bij het starten van bepaalde machines meestal slechts enkele milliseconden duurt, moet de meetfrequentie bij een vermogensmeter die daarvoor wordt gebruikt 128 Hz bedragen om de piekwaarden vast te leggen.

Interfaces bij een vermogensmeter
Bij veel toepassingen is het handig als de door een vermogensmeter geregistreerde en bepaalde waarden onmiddellijk of later naar een computer of andere apparaten kunnen worden overgedragen. Vaak worden apparaten met RS232- en USB-interfaces gebruikt. Sommige modellen zijn echter uitgerust met een Bluetooth-interface, waarmee de gegevens draadloos direct naar mobiele apparaten kunnen worden verzonden. Vermogensmeters met een Ethernet-interface kunnen direct in een lokaal netwerk worden geïntegreerd. Dan kunnen verbindingen op afstand worden opgebouwd om de gemeten gegevens te downloaden of om de vermogensmeter te bedienen. Dit kan via een beveiligde VPN-verbinding.

Dataloggerfunctie bij de vermogensmeter
Voor bepaalde analyses moeten de vermogensgegevens over een langere periode in regelmatige tijdsintervallen worden vastgelegd. Veel vermogensmeter-modellen bieden hiervoor een dataloggerfunctie, waarbij de meetgegevens in het gekozen tijdsinterval worden geregistreerd en met datum en tijd worden opgeslagen. Na het instellen van de parameters en het aansluiten van de meetkabels werkt de vermogensmeter zelfstandig. De geregistreerde gegevens kunnen na de meting worden overgedragen naar een pc en worden geanalyseerd. Bijvoorbeeld kan met de door de vermogensmeter geregistreerde gegevens worden vastgesteld of het stroomverbruik sterk schommelt en of het op bepaalde tijden bijzonder hoog is.

ISO-certificering voor een vermogensmeter
Door regelmatige kalibratie volgens ISO of DAkkS kan worden aangetoond dat een vermogensmeter voldoet aan de gespecificeerde nauwkeurigheid. Nieuwe apparaten kunnen desgewenst direct worden geleverd met een actueel kalibratiecertificaat op naam van de gebruiker. Als de herkalibratie niet in de gebruiksomgeving mogelijk is of als de kwaliteitseisen een externe kalibratie vereisen, moet de vermogensmeter voor kalibratie naar een geschikt kalibratielaboratorium worden gestuurd.

Vermogensmeter voor het uitvoeren van een energieaudit
DIN EN ISO 50001 / DIN EN 16247-1 De ISO 50001 is een internationale norm voor energiebeheer. Elk jaar worden nieuwe prognoses opgesteld over het toekomstige energieverbruik. Natuurlijk wordt verwacht dat het energieverbruik zal toenemen. Energie besparen is eigenlijk heel eenvoudig. Als je in je eigen omgeving eens nadenkt over wat echt onnodig energieverbruik is, kun je snel besparingsmogelijkheden ontdekken.

Als we de schaal iets groter maken, bijvoorbeeld in de industrie, handel of organisaties, dan komen we snel tot veel grotere energiebesparingsmogelijkheden. Natuurlijk kunnen bedrijven bijvoorbeeld gecertificeerd worden volgens de norm ISO 50001 of deze norm slechts als denkrichting beschouwen om economisch te verbeteren. Het is duidelijk dat wie energie bespaart, direct positieve financiële resultaten kan behalen.

En altijd als het om geld gaat, worden mensen alert of wordt geld de drijvende kracht achter innovaties, zoals in dit geval het starten van een onderzoek naar elektrische verbruikers in het bedrijf met behulp van een vermogensmeter. Natuurlijk kan iedereen gemakkelijk de elektrische verbruiken van typeplaatjes bij elkaar optellen, maar dat is meestal niet voldoende. Als u bijvoorbeeld energie wilt besparen op machines en installaties in het bedrijf of als u de kosten voor airconditioning en koeling in uw hotel wilt verlagen, moet u een vermogensmeter gebruiken. Heeft u technisch personeel dat zelf metingen, evaluaties en analyses van de gegevens kan uitvoeren - prima. U kunt ook een energieadviseur inhuren die uw probleem als dienstverlener aanpakt.

Een vermogensmeter, of deze nu een- of driefasig meet, kan met de bijbehorende analysetool als een klein energiebeheersysteem worden beschouwd. Volgens DIN ISO 16247-1 kan een bedrijf als eerste stap in het verminderen van het energieverbruik een eerste energieaudit laten uitvoeren. Dit kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd door de TÜV, door een door de TÜV gecertificeerde energieadviseur. Deze deskundige gebruikt altijd een vermogensmeter om de gegevens vast te leggen. De energieaudit maakt in feite deel uit van de norm ISO 50001. Dit eerste deel vormt de basis voor de energetische evaluatie van de verbruikers.

PCE Instruments biedt voor elke toepassing de juiste vermogensmeter. Begin vandaag nog met het identificeren van grote besparingsmogelijkheden en gebruik een dergelijke vermogensmeter of huur een externe energieadviseur in om de eerste stap van ISO 50001, de energieaudit, uit te voeren.

Vermogensmeters kunnen worden onderverdeeld naar het werkingsprincipe:

• Analoge vermogensmeters
• Digitale vermogensmeters met directe stroommeting
• Digitale vermogensmeters met indirecte stroommeting

Meten met de analoge vermogensmeter
De analoge vermogensmeter meet stroom en spanning gelijktijdig en direct. De meetwaarde wordt weergegeven op een analoge display.

Digitale vermogensmeters met directe stroommeting
De meting vindt plaats zoals bij een analoge vermogensmeter direct. Het verschil zit hier alleen in de weergave van de meetwaarden. De weergave gebeurt op een digitaal display. Vaak hebben deze vermogensmeters al een datalogger geïntegreerd. Dit stelt de gebruiker in staat om zelfs kleine optredende vermogens vast te leggen. Deze vermogensmeters zijn vaak uitgevoerd als tafelmodel of in de vorm van een multimeter, omdat het toepassingsgebied vaak in het laboratorium of in de werkplaats ligt.

Digitale vermogensmeters met indirecte stroommeting
Bij de indirecte meting van het vermogen met de vermogensmeter wordt de stroom bepaald via stroomtransformatoren. De stroomtang functioneert als een spoel. Wanneer de stroomvoerende geleider een stroom in de stroomtang induceert, kan de stroomsterkte in de geleider worden bepaald aan de hand van de gemeten stroomsterkte.

Met behulp van stroomtangen of Rogowskispiralen wordt de geïnduceerde stroom gemeten en daaruit de werkelijke stroom bepaald. Door de indirect gemeten stroom en de direct gemeten spanning met elkaar te vermenigvuldigen, bepaalt de vermogensmeter met de formule P = U * I het vermogen.

De methode van indirecte stroommeting bij vermogensmeters wordt altijd gebruikt wanneer hoge stromen optreden of wanneer het niet mogelijk is om de geleider door te snijden. Het meten met stroomtangen brengt extra voordelen met zich mee: Het is mogelijk om meerdere fasen tegelijkertijd te meten en de vermogensmeter kan het vermogen bepalen. Het maakt hierbij vaak niet uit of de fase symmetrisch of asymmetrisch wordt belast.

Waar staat de arbeidsfactor voor?
De arbeidsfactor beschrijft de verhouding tussen actief vermogen en schijnvermogen in wissel- en draaistroomnetten. Daar kunnen inductieve en capacitieve verbruikers leiden tot tijdsverschuivingen tussen de stroom- en spanningspieken en daarmee tot blind- en schijnvermogens. Het blindvermogen wordt niet gebruikt, maar belast wel de leidingnetten en leidt tot hogere kosten. Hoe kleiner de faseverschuiving φ tussen stroom en spanning, hoe kleiner het aandeel van het blindvermogen ten opzichte van het actief vermogen.

Schijnvermogen, actief vermogen en blindvermogen kunnen in het vermogensdriehoek worden weergegeven als zijden van een rechthoekige driehoek. De hoek tussen schijnvermogen en actief vermogen geeft de faseverschuiving φ aan als een hoek tussen 0° en 90°. Als in de rechthoekige driehoek één zijde en een aanliggende hoek bekend zijn, kunnen de overige zijden worden berekend.

Bij het gebruik van een moderne vermogensmeter voor metingen aan elektrische installaties kunnen alle waarden onmiddellijk worden afgelezen en daarnaast worden opgeslagen en afzonderlijk worden geëvalueerd.

Op het typeplaatje van wisselstroommotoren staan het nominale vermogen en de faseverschuiving vermeld.

Hier twee voorbeelden:

Bij elektrische apparaten met een hoog vermogen heeft de arbeidsfactor dus een bijzonder grote invloed. Waar een berekening niet mogelijk of te ingewikkeld is, moet de arbeidsfactor worden bepaald met een geschikte vermogensmeter. De als cos φ vastgestelde arbeidsfactor heeft betrekking op de grondfrequentie. Deze kan daarom afwijken van de verhouding tussen actief vermogen en schijnvermogen als er harmonischen in de installatie optreden.

Mogelijkheden om de arbeidsfactor te verhogen
Om de arbeidsfactor van een elektrische machine of installatie te verhogen, kunnen inductieve en capacitieve componenten worden gecombineerd. Terwijl inductieve elementen ervoor zorgen dat de stroompiek later optreedt, zorgen capacitieve elementen ervoor dat de stroom de spanning voorblijft. Als beide op de juiste manier worden gecombineerd, leidt de tegengestelde richting tot een gedeeltelijke of volledige opheffing van de faseverschuiving.

Bij de planning en productie van elektromotoren, generatoren, transformatoren en elektrische machines is het al mogelijk om blindstromen te compenseren door extra componenten. Hierdoor kunnen hoge arbeidsfactoren worden bereikt. Maar ook door middel van maatregelen achteraf kan de arbeidsfactor worden verhoogd. Met een vermogensmeter kan de huidige arbeidsfactor worden bepaald. Na de implementatie van compenserende maatregelen kan de vermogensmeter opnieuw worden gebruikt om het succes van de veranderingen te controleren.

De blindvermogenbehoefte en de gemiddelde inschakelduur van de verbruikers zijn bepalend voor de keuze tussen een vast compensatiesysteem of een geregelde compensatie-eenheid. Bij constante blindvermogen en lange inschakeltijd zijn enkel- of groep-vastcompensatiesystemen meestal de economischere oplossing.

Vastcompensatiesystemen worden meestal direct toegewezen aan de inductieve verbruiker met een te hoog aandeel blindvermogen. Ze werken met een vaste vermogensgrootte die is afgestemd op de betreffende verbruiker. Een vast compensatiesysteem wordt bijvoorbeeld gebruikt voor distributietransformatoren, voor motoren in continu bedrijf of met een hoog aandeel blindvermogen en voor grote machines met lange of krappe aanvoerleidingen.

Geregelde compensatiesystemen worden vaak gebruikt in installaties met grote verbruiksschommelingen. Een regelaar maakt de stapsgewijze automatische inschakeling van individuele compensatiecomponenten mogelijk. Hierdoor kan de installatie zelfs bij grote vermogensschommelingen de faseverschuivingen op passende wijze compenseren om de gewenste arbeidsfactor te handhaven. In energieverdeelsystemen met snelle belastingscycli door verbruikers zoals lasmachines, persen, stansen, brekers, shredders of transportbanden, liften worden dynamische compensatiesystemen gebruikt. Deze dynamische systemen maken onmiddellijke reactie op schommelingen mogelijk met bijna oneindig veel schakelcycli en elimineren bovendien netspanningsdalingen.

In principe is de prijs van geleverde energie niet afhankelijk van het feit of en waarvoor deze wordt gebruikt. Verspilde energie kost dus evenveel als gebruikte energie. Ongeacht of de energieprijzen momenteel hoog of laag zijn, of ze worden afgerekend tegen standaard- of speciale voorwaarden, verspilde energie maakt goederen en diensten onnodig duurder. Bij openbare voorzieningen en instellingen verhoogt verspilde energie de kosten voor de exploitanten en daarmee voor de belastingbetaler. In particuliere huishoudens, die zelf verantwoordelijk zijn voor hun energiekosten, stijgen de kosten van levensonderhoud door verspilde energie zonder werkelijke meerwaarde.

Daarnaast heeft het wereldwijd enorm toegenomen energieverbruik ook negatieve gevolgen voor het klimaat en de beschikbaarheid van beperkte hulpbronnen. Energie-efficiëntie betekent dat energie niet wordt verspild, maar met minder energie-inzet hetzelfde wordt bereikt. In veel gebieden ligt er verbeteringspotentieel. Met een vermogensmeter kan het huidige verbruik gericht worden gemeten en op basis daarvan kan het besparingspotentieel worden bepaald.

Energiekosten die direct met de klant worden afgerekend
Energie wordt de klanten meestal aangeboden en afgerekend met een vast basistarief per jaar of maand en een verbruiksafhankelijke prijs per kilowattuur. Grootverbruikers krijgen weliswaar gunstigere voorwaarden, maar ook voor hen zal verspilling economisch waarschijnlijk niet lonen. Bij het all-in-model zijn de afgesproken prijs, de energiekosten, de netwerkkosten en alle belastingen en toeslagen inbegrepen. Bij het exclusieve model wordt alleen de energieprijs afgesproken, alle overige componenten – dus netwerkkosten, belastingen en toeslagen – worden 1:1 doorberekend.

Energieleveranciers kopen een deel van de te leveren elektriciteit van tevoren rechtstreeks in bij de producenten. De rest wordt op korte termijn bijgekocht op de elektriciteitsbeurs. De stroomproducenten kunnen overtollige stroom op korte termijn verkopen op de beurs. Ze kunnen ook elektriciteit inkopen als dit goedkoper is dan eigen productie. Bedrijven met een hoge energiebehoefte maken plannen om gunstige elektriciteitsopwekking of -voorzieningskosten te waarborgen, waarbij rekening wordt gehouden met de nettarieven en de leveringszekerheid.

Kosten van energieverspilling voor de netbeheerders
De netbeheerders zijn verantwoordelijk voor de vraaggerichte, veilige, efficiënte en economische dimensionering en onderhoud van hun netwerken. Veilig betekent dat technische oorzaken niet leiden tot onderbrekingen van de energievoorziening en dat mensen, dieren en eigendommen niet in gevaar komen. Efficiënt betekent dat de technische installaties zodanig worden gepland, gebouwd en beheerd dat er slechts geringe energieverliezen in het net optreden. Economisch betekent dat technisch gecompliceerde extra investeringen zoals transformatoren en leidingstrengen alleen worden geïnstalleerd als ze noodzakelijk zijn voor de voorziening.

Voor industriële of commerciële bedrijven met een hoog stroomverbruik moeten de dwarsdoorsneden van de toevoerleidingen voldoende groot worden gedimensioneerd. Bedrijven die hun energieverbruik optimaliseren, dragen er zo ook aan bij dat de netbeheerders geen onnodig groot geplande netwerkuitbreidingen hoeven te plannen en te realiseren. De netbeheerder kan weliswaar een bijdrage in de kosten vragen voor de aanleg of versterking van de plaatselijke verdeelinstallaties van het laagspanningsnet, maar deze mag maximaal de helft van de daadwerkelijk noodzakelijke kosten bedragen.

Conclusie
Of het nu in de particuliere, bedrijfs- of openbare sector is, iedereen zou geïnteresseerd moeten zijn in het niet verspillen van beschikbare energie. Sommige maatregelen om de energie-efficiëntie te verhogen worden publiekelijk gesubsidieerd, andere worden geregeld door wetten en voorschriften. Om te kunnen berekenen met welke wijzigingen de grootste besparingen kunnen worden bereikt, kan het energieverbruik van installaties en apparaten worden gecontroleerd met een vermogensmeter.